In de late 60-er jaren schilderde Henk Helmantel in heel dunne lagen; sinds de jaren 80 wat ruller met kleurnuanceringen om zo meer body te krijgen. Hij werkt meestal op masoniet waarop eerst een potloodschets word gemaakt, vrij exact. Daarover heen komen twee lagen olieverf waarna hij de zaak verfijnt met overgangen van schaduwen naar licht. De laatste laag is de glaceerlaag, heel transparant.