Alexander Smith

Het zoeken, uitdrukken en benoeming van het gevoel van wordt en mens bestaan kan worden gezien als het begin van Alexander's artistieke ontwikkeling. Deze zoekopdracht, die begon in 1997, was al snel gedoemd te eindigen in een doolhof van ideeën en concepten. Met een bepaalde ironie ontstond een nieuwe en dynamische ontwikkeling op dit moment toen hij kunnen zich losgemaakt van deze zoekopdracht. Maar om deze nieuwe ontwikkeling in de gewenste vorm past het was nodig om te laten de huidige bewegingen van moderne kunst. Het was in dit proces dat Alexander begon te beseffen dat het niet zo veel zin van concept dat hij wilde laten zien in zijn schilderijen. Het was meer het delen van zijn bewondering voor de bestaande schoonheid om hem heen, die nam zijn aandacht. Als schoonheid een kwestie die altijd gefascineerd hem was, hij nu was op zoek naar een schoonheid die bestond alleen in zijn meest pure vorm, bestaande alleen in en door het zelf. Met dit nieuwe inzicht vond hij ook een verbinding met de opvattingen van de Zen-boeddhistische kunst. Het concept dat schoonheid niet door de kunstenaar gemaakt is maar is geopenbaard door toevoegen of weglaten van bepaalde elementen is sterk bewonderd in de zen-boeddhistische kunst. Naast de Zen-boeddhistische kunst, Alexander heeft een grote affiniteit met de oud Hollandse meesters die gespecialiseerd in Schilderij landschappen met de beroemde Nederlandse lucht.